Przyjaciół, uczniów i wychowanków Adama Stanowskiego prosimy o wpisywanie się do księgi pamiątkowej lub kierowanie wpisów na adres Alina Stanowska, ul. Wołodyjowskiego 3/111, 20-627 Lublin.

---

Poznałam Go jako imponującego nam (studentom) wiedzą historyczną, szerokością poglądów, bezpośredniością.  Żył  sprawami kraju, ale też zwykłego szarego człowieka/studenta. Umiał nam przekazywać wiedzę z katolickiej nauki społecznej, która w ówczesnym czasie była w Polsce mało znana.

---

Adam pokazał, jak bardo ważne jest powołanie, by być świeckim chrześcijaninem. [...] Toteż Bogu za niego dziękujemy.

---

Umiał dyskutować. Odnosił się z szacunkiem i zrozumieniem do słuchaczy, dyskutantów, ludzi nagabujących Go o opinie i rady, czy proszących o wysłuchanie. Umiał słuchać. Ważył słowa, ale umiał znaleźć właściwe.Służył Bogu, Ojczyźnie i innym ludziom. Kochał solidarne działanie i współdziałanie, do którego namawiał i zachęcał. Był filarem Solidarności nie tylko w Lublinie. Spłonął na służbie. I dlatego nam Go brakuje.

---

śp. Adam Stanowski nalezał do Elity naszego Narodu. Był  dla mnie źródłem ducha patriotyzmu i wiedzy historyczno-filozoficznej. Pracowaliśmy po pamiętnych czerwcowych wyborach na najtrudniejszych odcinkach,by wprowadzić myśl Solidarności w milicji i wojsku. śp.Adam doskonale wypełnił swoją misję  życiową, choć pewnie jeszcze wiele mógł uczynić. Pan Bóg  jednak tak zadecydował .
Łączę się z Rodziną i wszystkimi Przyjaciółmi w modlitwie za duszę śp. Adama.

---

Byłam studentką Adama Stanowskiego. Przyszedł kiedyś na zajęcia ze świeżo wydaną książką Cywińskiego "Rodowody niepokornych" i od tego momentu nie rozmawialiśmy już o niczym innym. Kilka lat później, gdy w Regionie Środkowo-Wschodnim uruchamialiśmy wszechnicę dla rolników, o pierwszy wykład poprosiliśmy Adama. To był wykład o Uniwersytecie Ludowym w Gaci Przeworskiej o Ignacym i Zofii Solarzach, o pamiętnikach chłopów zebranych przez prof. Chałasińskiego. Wydrukowaliśmy ten wykład i rozpoczęliśmy organizowanie uniwersytetu ludowego na lubelszczyźnie. Byliśmy prawie gotowi gdy zaczął się stan wojenny. Dziś, gdy wspólnie ze swoimi dziećmi prowadzę Uniwersytet Powszechny im. Jana Józefa Lipskiego w Teremiskach, myślę sobie, że gdyby nie Adam , to by Teremisek nie było.

---

Miałem zaszczyt spotkać  ś.p. Pana senatora Adama Stanowskiego w przełomowym roku 1989 gdy byłem dziennikarzem "Biuletynu Solidarności".Pamiętam jak bardzo były nam potrzebne wzory ludzi o patriotycznych  życiorysach, ludzi z niezłomnymi charakterami. Po długiej nocy komunizmu szukaliśmy w  Nich oparcia i nadziei. Takim Wzorem był dla mnie Pan Adam Stanowski.

---

Nasze drogi skrzyżowały się w MKZ Regionu Środkowo-Wschodniego, później uczestniczyłem w tajnych przedsięwzięciach edukacyjnych, których był duszą. Wiedliśmy rozmowy i spory na temat przyszłości i programu polskiej niepodległości w stanie wojennym ...
Zawsze z pasją, z głową pełną projektów, uczynny i bliski ciepłem człowieka, którego ciężko doświadczał reżim, ale zawsze ufnego w młyny Boskie i sprawczą moc Dobra. Tylko dobry chrześcijanin jak On potrafi dzielić się tak z bliźnimi ofiarą swego życia w służbie Bogu i Ojczyźnie."